تحلیل و بررسی الگوی مدیریت یکپارچه شهری در پایداری کلانشهر مشهد

گسترش روز افزون جمعیت بخصوص در جوامع شهری، توجه به مشکلات شهر و بالاخص مدیریت شهری را دوچندان نموده، بطوریکه تحقیقات مرتبط با شهر و مسائل شهری را به سمت امور مدیریتی شهر سوق داده است. در این نوشته به دلیل اهمیت وافر مدیریت شهری در نظم بخشی به اوضاع نابسامان شهرها و به لحاظ وجود وضعیت بحرانی در کلان شهرها، به بررسی موضوع مدیریت شهری با تاکید آن بر یکپارچگی در اداره امور کلان شهر مشهد انجام گردیده، و هدف آن آشکارسازی اهمیت یکپارچگی در حوزه مدیریت شهری در راستای رسیدن به پایداری شهری می باشد. تعیین اهداف در سیستم مدیریتی شهر و مشخص بودن جایگاه و وظایف هر یک از سازمان های متولی، باعث حذف موازی کاری و دوباره کاری در شهر شده و زمینه را برای حرکت شهر به سمت پایداری در منابع و امکانات موجود فراهم خواهد نمود. در این نوشته، ابتدا به بررسی پیشینه نظری مبحث مدیریت شهری و تحقیقات انجام شده در این حوزه؛ و به دنبال آن به تشریح مبانی نظری موضوع پرداخته شده است. در ادامه وضعیت مدیریت شهری در کلانشهر مشهد با استفاده از جمع آوری اطلاعات بوسیله پرسشنامه محقق ساخته، از بین 150 نفر از کارکنان سازمانهای شهرداری و مسکن و شهرسازی که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین 13 منطقه شهری در کلان شهر مشهد انتخاب شده اند، مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. روش تحقیق در نوشته حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که مدیریت شهری در کلان شهر مشهد از وضعیت خوبی برخوردار نبوده؛ مهمترین مشکلات کلان شهر مذهبی مشهد مربوط به عدم وجود مدیریت یکپارچه شهری و وجود بخشی نگری در اداره امور شهر بوده و جایگاه سازمانها و ارگانهای مسئول در امور شهری به خوبی مشخص نشده است؛ همچنین روابط مشخصی بین سازمانها و ارگانهای متولی در امور شهری وجود ندارد، و چنانچه رویکرد مدیریت یکپارچه شهری مورد توجه قرار گیرد، امکان ارتقاء شاخص ها و مولفه های پایدار در کلان شهر مشهد وجود دارد. در نتیجه اداره امور شهرها بدون یکپارچگی در مدیریت آن، شهرها را به سمت وسویی سوق می دهد که نتیجه ای جزء اتلاف منابع و ناپایداری در حوزه های اجتماعی، اقتصادی و... را در برنخواهد داشت.